فال نیک گفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟ شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟ پر می زند دلم به هوای غزل، ولی گیرم هوای پر زدنم هست، بال کو؟ گیرم به فال نیک بگیرم بهار را چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟ تقویم چارفصل دلم را ورق زدم آن برگهای سبزِ سرآغاز سال کو؟ رفتیم و پرسش دل ما بی جواب ماند حال سؤال و حوصله قیل و قال کو؟
تورا من دوست میدارم ، چون :
تو معنا میكنی دریای آبی را
شكوه قطرههای جاودانی را
نسیم پاك و سرخوش را
وجود ابر بر آسمان آبی دل را
زمین را ، رود را ، آواز كودك را
تو معنا میكنی من را
تو ابری ، موج دریایی و تو بادی
تو رقص نور ، میان برگهای نازك بیدی
شروع خوب پروانه
بروی شاخههای عشق و امیدی...!!!